sarma

Artistieke strategie

Michèle Noiret was in 2001 al eens te gast op het KunstenFestivaldesArts met '12 seasons', een werk geïnspireerd door Karlheinz Stockhausens gelijknamige compositie. In dat werk wilde Noiret 'doelbewust visuele en akoestische waarnemingen verstoren om nieuwe kruisverbanden tussen het reële en het imaginaire te laten ontstaan'. Een hele mondvol voor een voorstelling die best prettig was om te zien, maar zijn eigen ambities allerminst waar kon maken door een te nadrukkelijke 'kunstigheid'. Noiret weet perfect hoe het discours van hedendaagse kunst gestructureerd is - niet voor niets was haar vader, Joseph Noiret, lid van de Cobra-beweging. En de wijze waarop zij haar werk presenteert, is dan ook een schoolvoorbeeld van artistiek correct handelen. Dat geldt ook nu weer voor 'Sait-on jamais?', een duet van Noiret zelf met Sarah Piccinelli, dat als ondertitel 'Prospective III' meekreeg. Daaruit blijkt alvast dat Noiret haar werk op dit ogenblik seriematig en in de vorm van een onderzoeksproject organiseert. In het festivalprogramma luidt het als volgt: 'Prospectives' is 'een zoektocht en een opeenvolging van experimenten waarin verder wordt gewerkt aan de ontbinding van de ruimte en aan de integratie van nieuwe klank- en beeldtechnologieën waarmee het gezelschap al van start ging in haar laatste creaties'. Daarbij wordt dan onder meer verwezen naar 'Twelve Seasons'. Als je echter een kritiek kan formuleren op dat werk is het nu net dat het blijft steken in anekdotiek en allerminst werkelijk nagaat hoe nieuwe technologie inderdaad onze zelfrepresentatie verandert en dus ook een nieuwe theater- en danskunst teweeg kan brengen.

'Sait-on jamais?' put zijn inspiratie uit het werk van de Russische cineast Andrei Tarkovski, meer in het bijzonder uit 'Stalker'. Ook dat is, inzake artistieke credibiliteit, weer een goede keuze. Bovendien leent de mystieke beeldtaal van Tarkovski zich uitstekend voor heel uiteenlopende interpretaties, en laat ze de choreografe dus nogal wat speling om, zoals hier de bedoeling is, het fenomeen 'tijd' binnen de voorstelling aan een nader onderzoek te onderwerpen. De Franse criticus Gérard Mayen noteert op 'Mouvement.net' over deze 'Sait-on jamais?' alvast het volgende: 'Achter de schermen zien we verschillende choreografische scènes zich afspelen, zich ontdubbelen, zich versplinteren, een pakkend fictief schouwspel omfloerst met een bovennatuurlijke sfeer.' Als je op die beschrijving afgaat, begrijp je dat dit stuk minstens zo onderhoudend en tot in de puntjes verzorgd zal zijn als 'Twelve Seasons'.

PTJ

'Sait-on jamais?'

van Cie Michèle Noiret staat in de Kriekelaar op 9, 12 en 13 mei om 20 u en op 10 en 11 mei om 18u. Reservering en inlichtingen: www.kunstenfestivaldesarts.be of 070/22.21.99