Een ander repertoire

De Standaard 4 Jul 1989Dutch

item doc

Kaaiteater is een produktiehuis dat gewoonlijk niet met repertoire, maar met avant-garde geassocieerd wordt. Waarom precies zij over dat onderwerp een debat organizeren, is nochtans duidelijk. Als je kijkt naar hun schitterende programmatie dit jaar, krijg je dadelijk een antwoord op hoe je "repertoire" ook zou kunnen begrijpen, al kwam daar in het debat geen antwoord op, en hielden de mensen van Kaaiteater hun mond.

Gezelschapen als Rosas, needcompany, Mij. Discordia en individuele kunstenaars als Josse De Pauw, Steve Paxton en sinds dit jaar ook Johan Leysen (de opsomming is niet volledig) zijn onder onze neus bezig een corpus teaterwerk te bouwen van hoge artistieke integriteit.

Het kan op termijn konstitutief zijn voor onze manier van teater kijken en begrijpen, en het vertoont een grote interne artistieke samenhang en logika. De enorme buitenlandse bijval kan dat alleen maar bevestigen. Werk met die ken merken, dat kun je "repertoire" noemen, in opbouw althans. Het hoeft niet altijd onder een duimdikke stoflaag te zitten. En als toch klassieke auteurs gespeeld worden, hoeft dat niet op 19de-eeuwse wijze om repertoire te zijn.